Krambambuli

Christoph Friedrich Wedekind w 1745 roku, wcale nie gdańszczanin napisał piosenkę, o Krambambuli. W czasach kiedy nie było ani radia, ani internetu pieśń biesiadna roznosiła wieści pomiędzy gospodami o tym cudownym, czerwonym, prozdrowotnym eliksirze z Gdańska, darze od samego Boga. Produkowano go zatem w naszym Gdańsku przynajmniej 200 lat, a opiewa się jego zalety. Według dawnych Użytkowników jest lekarstwem doskonałym dla ciała, na dolegliwości proste i przemijające jak ból głowy, kaszel, zimno czy rwanie w żołądku, ale i dla duszy na smutek, tęsknotę czy nieśmiałość. Działa na mózg, odczuwanie zmysłów, wzmacnia pamięć, wyostrza dowcip, poprawia nastrój - po prostu cudowny eliksir. Zadziwia jego smak z połączenia czerwonych ziół i owoców. W smaku podobne jest tylko do jednego: do drugiego Krambambuli. Dawkowany po parę kropel pozwala cieszyć się reakcjami własnego mózgu, który powoli aprobuje ten smak jako najpierw akceptowalny, a potem udany. W krajach bliskiego nam wschodu produkowany do dzisiaj jest na zatrważającą jakościowo skalę przemysłową jako Krambambula (Knamadas бxass. Idealny jako aperitif lub jako środek rozgrzewający, zwłaszcza po zachodzie słońca.